10 feb Toscaanse crostini en bruschette

Geen restaurant, pizzeria of sagra (eetfestijn) in Toscane waar je ze niet aantreft op het menu als antipasto (voorgerecht). We hebben het natuurlijk over de crostini Toscani en de bruschette ofwel crostoni genoemd omdat ze veel groter zijn dan de crostoni.

De typische crostini Toscani

Crostini zijn kleine sneetjes wit brood waarop paté of garnituur ligt. Met paté bedoelen wij hier niet de vleespaté zoals wij die gewoon zijn in de Lage Landen maar een dikke gemixte saus van bijvoorbeeld groenten, vlees of vis.

crostini rossi, crostini di fegatini, crostini al patè di olive, crostini con crema di radicchio rosso

Bij de bereiding van deze dikke sauzen worden alle ingrediënten in een blender of hakmolen gemixt samen met olijfolie en op smaak gebracht met peper en zout.

Detail: anders dan wij paté uitspreken met een lange é doen de Italianen dit met een korte è

In sommige supermarkten kan je reeds voorverpakt brood speciaal gemaakt voor crostini kopen maar een Frans stokbrood is ook uitermate geschikt.

De bekendste en meest voorkomende crostini zijn de volgende:

crostini di fegatini: met paté van kippenlevers, look, ansjovis en kappertjes (info recept)

crostini neri ofwel crostini al patè di olive: met gemixte zwarte olijven en verse olijfolie, soms worden ook wel eens kappertjes toegevoegd

crostini rossi: crostini met een saus van tomaten, rode pepers, olijfolie, look en rode wijnazijn

crostini al crema di radicchio: met een saus van rode salade, pijnboompitten, walnoten, porto en rode ui

crostini con patè di carciofi: met een saus van artisjokken, olijfolie, witte wijn en peterselie

De meeste van deze sauzen kun je reeds klaargemaakt in de supermarkten alsook in delicatessen winkels kopen.

De bekendste bruschette Toscane of crostoni

Bruschette Toscane of crostoni zijn feitelijk ontstaan in tijde van armoede en werden bereid met oud wit brood dat zacht geroosterd werd en vervolgens ingestreken werd met olijfolie en look of ook wel belegd werd met garnituur. Op die manier ging niets verloren, bovendien is het Toscaans brood zoutloos waardoor het langer meegaat en niet schimmelt.

Het woord bruschetta is afkomstig van het woord brusca wat overeenkomt met de houtskool die tot diep na de 2de WO gebruikt werd om de open haard aan te steken en gebruikt werd om het brood te roosteren. Crostoni is dan weer het superlatief voor crostini. In de streek rond Firenze wordt ook het woord fettunta gebruikt.

De bekendste bruschetta of crostoni in Toscane zijn:

bruschetta (of fettunta) all’olio ed aglio: dit is dus de meest authentieke vorm van de bruschetta, ze bestaat uit verse olijfolie en look (bekijk recept)

bruschetta al pomodoro: met in stukken gesneden tomaatjes, basilicum en fijngesneden knoflook (bekijk recept)

bruschetta con funghi trifolati: met champignons, look en peterselie in boter gebakken

bruschetta al lardo di colonnata: met het beroemde spekvet uit Colonnata dat in je mond smelt (meer info)

bruschetta con scamorza affumicata: met gerookte gesmolten scamorza kaas

boven lardo di colonnata, links funghi trifolati en rechts scamorza affumicata

bruschetta ai fagioli: met Toscaanse witte bonen en peper

bruschetta con rape e salsiccia: met worst en zwarte rapen (in België en Nederland bij mijn weten niet te vinden)

links met Toscaanse witte bonen, rechts zwarte koolbruschetta con salsiccia e stracchino: met worst en stracchino (een soort smeerkaas)